Wie het werk van Viegers bekijkt, zal verrast worden door het heldere, vrolijke kleurenpalet, dat hij hanteerde.
De schilder trok graag naar buiten en legde in een warm Mediterraan licht, neergezet in lichte verftoetsen, een doorkijkje in een stad als Den Haag of Schiedam vast, hoe kinderen in Nijmegen op straat speelden, hoe de vissers in Volendam en Katwijk bezig waren in de haven of een boer op het Veluwse platteland zijn koeien molk.

Dit zuidelijke aspect in zijn werk is des te opmerkelijker, omdat de kunstenaar nooit in het zuiden van Europa is geweest, alleen in Normandië en Bretagne.
Diverse havengezichten van Concarneau en Camerêt zijn het resultaat van deze bezoeken.

Nunspeet
Geruime tijd, van 1938 tot aan zijn dood in 1947 woonde Viegers in Nunspeet en legde het landschap en het boerenleven op doek vast.
Daar bevond hij zich onder collega's als Jaap Hiddink, Jos Lussenburg, Frans Huysman en Jan van Vuuren.
Er heerste een gevoel van saamhorigheid onder deze schilders op de Noordwest-Veluwe. Viegers onderscheidde zich van zijn vakbroeders, doordat hij de meest uiteenlopende onderwerpen behandelde in een geheel eigen schildersstijl. Nunspeet was in zijn tijd een populair plaatsje bij kunstenaars uit het westen.